Μετά απο σένα το χάος...
Σήμερα ο λαουτζίκος πίνει μπάφους και παίζει πρό, ή φυσικά Fifa, στην τελευταίας γενιάς κονσόλα του με τα απίστευτα ρεαλιστικά γραφικά και ήχο, κάθεται στον καναπέ με τα φιλαράκια του και πιάνει το ασύρματο χειρηστήριο με τα 64 κουμπιά, έτοιμος να τα πατήσει όλα και να κάνει τις καλύτερες ντρίπλες που έχει δεί ο πλανήτης. Τότε όμως, χρειαζόσουν μονάχα ένα μοχλό και ένα κουμπί. Καθόσουν σε καρέκλα η σκαμπώ, είχες μπροστά σου ένα γραφείο ή ένα τραπέζι για να κολλήσουν οι βεντούζες, και φυσικά φόρτωνες το Sensible Soccer....
Άμα το πέταγες στον τοίχο, ράγιζε ο τοίχος, όχι αυτό !
Το Sensi, όπως είναι το χαιδευτικό του, ήταν δημιουργία της Sensible Software η οποία είχε φτιάξει ήδη δυνατό όνομα στους κόλπους του gaming, με τίτλους όπως το Cannon Fodder, Mega lo Mania, Sensible Golf. To κοινό χαρακτηριστικό των τίτλων της εταιρείας, ήταν η άποψη των γραφικών του. Χαριτωμένα και μικροκαμωμένα sprites, με έντονα και ζωηρά χρώματα, ενώ η προοπτική τους ήταν απο πάνω και ψηλά. Κατα κάποιο τρόπο, η τεχνοτροπία της Sensible ταίριαζε απόλυτα με την "απο πάνω" (πονηρούληδες) προοπτική που είχαν τα ποδοσφαιράκια της εποχής, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το Kick Off 2, το οποίο πρωτοεμφανίστηκε το 1990 και τουλάχιστον για δύο χρόνια σάρωνε στα Top 20, μέχρι βέβαια το '92 όπου βγήκε το πρώτο Sensi.
Ο μέγας αντίπαλος του Sensi, το έτερο επικό ποδοσφαιράκι, Kick Off 2
Η τελευταία έκδοση του Sensible, είναι η Sensible World Of Soccer 96-97, όπου και σταμάτησε να κυκλοφορεί και να ανανεώνεται. ΟΚ, υπάρχουν και δύό καινούργιοι σχετικά τίτλοι που κουβαλάνε το όνομα, αλλά δεν κουβαλάνε τη χάρη. Το SWOS, είχε ότι ήθελε ο κάθε πωρωμένος ποδοσφαιρόφιλος. Όλες τις ομάδες, από όλο τον κόσμο, με όλους τους παίκτες, και όλα τα πρωταθλήματα Έτσι απλά. Κανένα ποδοσφαιράκι, πουθενά, δεν είχε κάνει κάτι τέτοιο, ποτέ. Και μέχρι σήμερα, δεν έχει ξαναγίνει ! Και φυσικά, με τα λεφτά που απαιτούνται για τις ανάλογες άδειες (say no to modern football κανείς ;) δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ξαναγίνει.
Έπαιρνες λοιπόν την Ολυμπιακάρα του '96 (Ελευθερόπουλος, Αμανατίδης, Ανατολάκης, Νταμπίζας, Γιαννακόπουλος, Ιωαννίδης, Καραταίδης, Σκαρτάδος, Τζόρτζεβιτς, Γεωργάτος, Γκώνιας, Καραπιάλης, Καρασσαβίδης, Νινιάδης, Σαμπανάτζοβιτς, Αλεξανδρής, Γκόγκιτς, Ίβιτς, Κακλαμάνος, Σαπάνης) και αντικαθιστούσες τον "θεράπια" Dusan Bajevic, σε ένα μαγικό ταξίδι στον κόσμο του ποδοσφαίρου. Μεταγραφές ; Όποιον γουστάρεις, από όπου θες Βγάλε ταλέντο από την Αφρική, φέρε κάναν εξωτικό Νεοζηλανδίτη, ή χτύπα Del Piero άμα έχεις τα φράγκα ! Στο τιμόνι αλλά και στο joystick της ομάδας, έπρεπε να είσαι καλός παίκτης, αλλά και σωστός μάνατζερ ! Άν τα πήγαινες καλά, σε ζητούσαν από αλλού, έφτανες εθνικές, και γενικά ζούσες το όνειρο του international superstar manager.
Oι παίκτες είχαν φυσικά διαφορετικές ικανότητες, "αστέρια" που υποδείκνυαν το επίπεδό τους, και φυσικά την ανάλογη τιμή ! Η δυνατότητα να φτιάξεις δικό σου σύστημα, αγοράζοντας τους παίκτες σου προσεκτικά έναν-έναν (από την μεγαλύτερη λίστα που υπήρξε ποτέ), και έπειτα να δείχνεις την αξία της ομάδας στο γήπεδο, ήταν κάτι που σε κατάπινε στην κυριολεξία. Σεζόν, μετά την σεζόν, δεν μπορούσες για κανένα λόγο να σταματήσεις να παίζεις. Και άλλη κούπα, θέλω τον Koeman, πήρα τον Maradona και τον έχω πάγκο, και άλλα κουλά που σε χάζευαν μπροστά στην οθόνη για...πάντα !
Και μετά είναι το gameplay. Η μπάλα μπορεί να ψιλοκόλλαγε στα πόδια του παίκτη (όχι εντελώς), και αυτό ήταν κάτι που έκανε τους κικοφάδες να αποκαλούν τους σενσιμπλάδες άμπαλους και φλώρους, όμως τα φάλτσα στις χαμηλές πάσες, η μαγεία στα σκαφτά ψηλοκρεμαστά και φαλτσαριστά σούτ, οι κεφαλιές ψαράκια, τα "Μαραντόνια" κόρνερ, τα συνθήματα και οι ιαχές στην εξέδρα, σε έκαναν να ζεις το παιχνίδι τόσο δυνατά, που απλά το Kick Off δεν μπορούσε να σε κάνει. Σίγουρα ήταν περισσότερο τεχνικό παιχνίδι, όμως στον ατμοσφαιρικό ρεαλισμό δεν έφτανε το Sensi. Με δύο κινήσεις του joystick προς την πλευρά του γηπέδου, έβγαινε ο πάγκος όπου μπορούσες να κάνεις αλλαγές παικτών και στρατηγικής, ενώ διέκρινες και τον προπονητή με την κουστουμιά του να δίνει οδηγίες (πλάκα-πλάκα και αυτό δεν έχει ξαναγίνει).
Αυτή η ατμόσφαιρα είναι που έκανε τα joysticks να σπάσουν στην Ελλάδα τότε, αφού στα γνωστά "αμιγκάδικα", σπάνια έβλεπες κάτι πέρα από το Sensible στα monitors. Όλοι, μα όλοι τότε, gamers ή μή, απλά ξέραμε το "Σένσιμπλ". Προσωπικά, δεν έχω σταματήσει να παίζω Sensi, και ούτε νομίζω να το κάνω ποτέ.
Θα παίξω FIFA, θα παίξω και Pro, αλλά στην καρδιά και το μυαλό, το Sensi είναι κάτι μαγικό....
Ξέχασα και τον ύμνο της παιχνιδάρας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου